ண்டும் ஒருமுறை பெட்ரோல் விலையை உயர்த்தி இருக்கிறது மத்திய அரசு. கொஞ்சநஞ்சமல்ல, ஒரு லிட்டருக்கு 3.73 ரூபாய்! பெட்ரோலுக்கு மிக அதிகமான மானியம் கொடுப்பதால் அரசாங்கத்துக்கு பல ஆயிரம் கோடி ரூபாய் இழப்பு ஏற்படுகிறது. இதனைத் தவிர்க்கவே இந்த விலையேற்றம் என்கிறது அரசு.
அரசின் இந்த வாதத்தைக் கேட்கும் சாதாரண மக்கள்கூட, பெட்ரோல் விலையை உயர்த்துவதில் நியாயம் இருப்பதாக நினைக்கிறார்கள். ஆனால், பெட் ரோல் மானியம் பற்றி அரசு உண்மையைச் சொல் கிறதா? என்னைப் பொறுத்த வரை, மானியம் தொடர்பாக மத்திய அரசு முன்னுக்குப் பின் முரணாகப் பேசி, மக்களைக் குழப்பி, நாடகமாடுகிறது என்றுதான் சொல்வேன். மானியம் பற்றி அரசு சொல்லும் பொய்களுக்கு என் பதில் இதோ:
1. பெட்ரோல் மானியம் - உண்மையில் நஷ்டமா?
எல்லாப் பொருட்களுக்கும் உற்பத்தி விலை என ஒன்று உண்டு. உதாரணமாக, ஒரு சட்டை தைக்கிறோம். இதன் உற்பத்திச் செலவு 50 ரூபாய். இதனை 100 ரூபாய்க்கு விற்றால் 50 ரூபாய் லாபம். அதுவே 100 ரூபாய்க்குப் பதிலாக 80 ரூபாய்க்கு விற்றால் 30 ரூபாய் லாபம். அதாவது, லாபத்தில் 20% தள்ளுபடி கொடுத்து விற்கிறோம். இந்த 20% நமக்கு நஷ்டம்தான் என்றாலும், அது லாபத்தில்தான் நஷ்டமே ஒழிய, உண்மையான நஷ்டமல்ல.
இனி பெட்ரோலுக்கு வருவோம். ஒரு லிட்டர் பெட்ரோலைத் தயாரிக்க 20 ரூபாய் ஆகிறது. அதற்கு மேல் அரசு பல வரிகளைப் போட்டு 49 ரூபாய் ஆக்கிவிடுகிறது என்றால் லாபம் 29 ரூபாய். அரசு அதன்பிறகு 4 ரூபாய் மானியமாகக் கொடுத்தால், அதை லாபத்திலிருந்து நஷ்டம் என்றுதான் பார்க்க வேண்டுமே ஒழிய, உண்மையான நஷ்டமல்ல!
எனவே, மானியம் கொடுப்பதால் அளவுக்கதிகமான நஷ்டம் ஏற்படுவதாகச் சொல்வதில் கொஞ்சமும் உண்மை இல்லை. அப்படி நஷ்டம் ஏற்பட்டிருந்தால் பெட்ரோல் தயாரிப்பு நிறுவனங்கள் நஷ்டம் அடைந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் கச்சா எண்ணெய் விலை உச்சத்தில் இருந்த 2007-08-ம் ஆண்டில்கூட பெட்ரோல் தயாரிப்பு நிறுவனங்கள் 9,557 கோடி ரூபாய் வரி செலுத்தியது.
இந்திய கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களிலேயே மிக அதிகமான வரி கட்டிய துறை என்கிற பெயரைத் தக்க வைத்துக் கொண்டன பெட்ரோல் தயாரிப்பு நிறுவனங்கள். ஆக, பெட்ரோலுக்கு அளிக்கப்படும் மானியத்தால் பெட்ரோல் நிறுவனங்களுக்கும் சரி, அரசுக்கும் சரி, நஷ்டமில்லை!
2. மானியத்தால் அரசுக்குப் பாதிப்பா?
பெட்ரோலுக்கு அளிக்கும் மானியத்தை மிகப் பெரிய விஷயமாக பலரும் பேசுகிறார்கள். அரசு அளிக்கும் மொத்த மானியத்தில் 4% பணம் மட்டுமே பெட்ரோலுக்காகப் போகிறது. 87% பணம் உணவு மற்றும் உரங்களுக்காகச் செலவு செய்யப்படுகிறது. பெட்ரோலுக்கான மானியம் நமது ஜி.டி.பி.யில் 1% கூட இல்லை. பெட்ரோல் உள்பட நமது மொத்த மானியமே நமது ஜி.டி.பி-யில் 2% மட்டுமே. வளர்ந்த நாடுகள் மானியத்துக்காக 4% பணத்தைச் செலவு செய்யும்போது அதில் பாதியைக்கூட செலவு செய்யாத நாம், ஏன் இவ்வளவு பெரிதாகப் பேசுகிறோம் என்பது புரியவில்லை.
3. மானியம் மக்களை அடையாததற்கு யார் காரணம்?அரசு மானியமாகச் செலவழிக்கும் பணம் தேவையான மக்களுக்குப் போய்ச் சேருவதில்லை. இதற்காக மானியத்தை ஒழிப்பதே சரி என்கின்றனர் சிலர். இதற்குக் காரணம் அரசுதான். உதாரணமாக, உரங்களுக்கு அரசாங்கம் மானியம் தருகிறது. இந்த மானியம் ஏழை, பணக்கார விவசாயி என பாகுபாடு இல்லாமல் எல்லோருக்கும் கொடுக்கப்படுகிறது. இதனால் ஏழை விவசாயிகளைவிட பணக்கார விவசாயிகள் அதிகம் பயனடைகிறார்கள். ஏழை விவசாயிகள் யார் என்பதைக் கண்டுபிடித்து, அவர்களுக்கு மட்டுமே மானியத்தின் பயனை அடையச் செய்வது அரசின் வேலை. தேவை இல்லாதவர்களுக்கு மானியத்தின் நன்மை போய்ச் சேருவதை அரசாங்கம்தான் தடுக்க வேண்டும். அதைச் செய்வதை விட்டுவிட்டு மானியத்தையே ஒழிப்பது சரியல்ல.
4. பணவீக்கத்தை அதிகரிக்கும் பெட்ரோல் விலை!
பெட்ரோல், டீசல் விலையை ஏற்றினால் ஏறக் குறைய எல்லாப் பொருட்களின் விலையும் ஏறும். பெட்ரோலிய பொருட்களின் விலையை 4-5% உயர்த்தினால் வீட்டுச்செலவு 23% வரை உயரும் என ஒரு சர்வே சொல்கிறது. ஏற்கெனவே நம் அன்றாடத் தேவைக்குப் பயன்படுத்தும் அனைத்துப் பொருட்களின் விலையும் அதிகமாக இருக்கிறது. ஜூன் 2008-ல், பெட்ரோல் விலை உயர்வு அறிவிப்பு வந்தவுடன் பணவீக்கம் 11.05% க்கு எகிறியது. கடந்த 13 ஆண்டுகளில் பணவீக்கம் இவ்வளவு உச்சத்தை அடைந்ததில்லை. மேலும் அரசாங்க பொருளாதார நிபுணர்களால் இந்த விலை உயர்வு 0.5/0.6 சதவிகிதம் தான் பணவீக்கத்தை உயர்த்தும் என்பது பொய்யாகி ஒரே வாரத்தில் 2.31% உயர்ந்தது. மானியத்தைக் குறைக்க வேண்டும் என்கிற தலைவலியைப் போக்க அரசு எடுக்கும் நடவடிக்கை, பணவீக்கம் என்கிற திருகுவலியைத்தான் கொண்டு வருகிறது. அரசாங் கத்தின் செலவு குறைவதற்காக மக்கள் அதிகம் செலவழிக்க வேண்டும் என்று சொல்வது எந்த வகையில் நியாயம்?
5. பெட்ரோல் மீது வரிக்கு மேல் வரி!
பெட்ரோல் மீது இவ்வளவுதான் வரி விதிக்க வேண்டும் என்பதற்கு ஒரு வரம்பில்லாமல் போய் விட்டது! மத்திய அரசு மட்டுமல்ல, மாநில அரசும் பெட்ரோல் பொருட்கள் மீது வரி விதிக்கிறது. நம் நாட்டில் மட்டும்தான் பெட்ரோல் பொருட்கள் மீது 52 % வரி விதிக்கப்படுகிறது. ஆசிய நாடுகளில் இந்த அளவுக்கு வேறு எந்த நாட்டிலும் பெட்ரோல் மீது வரி விதிக்கப்படவில்லை. நம் நாட்டில் நடுத்தர மற்றும் அடித்தட்டு மக்களின் பயன்பாடுதான் 85 சதவிகிதத்துக்கும் மேலாக உள்ளது. அப்படி இருக்கையில் இந்த உச்ச வரி தேவைதானா? ஒரு நாட்டு மக்கள் நிறைய மது அருந்தினால், அதன் மீது அதிக வரி விதிப்பது நியாயம். ஆனால் பெட்ரோல் என்பது மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கையின் ஆதாரம்.
அதன் மீது அதிகமாக வரி விதித்தால், பொருளா தாரம்தான் வீழ்ச்சி அடையும்.
6. மானியத்தை ஒழித்தால் பிரச்னை தீருமா?
நம் அரசின் அனைத்துப் பிரச்னைகளுக்கும் காரணம் மானியம்தான் என்கிற மாதிரி பேசுகிறார்கள். மின்சாரம், தொலைபேசி, வீட்டுவசதி உள்பட பல்வேறு துறைகளில் மாநில அரசாங்கங்களால் ஆண்டு ஒன்றுக்கு ஏற்படும் இழப்பு மட்டுமே 27 ஆயிரம் கோடி ரூபாய்! இத்துடன் மத்திய அரசாங்கத்தின் இழப்பையும் சேர்த்தால், நாம் மானியமாகச் செலவழிக்கும் தொகையையும் தாண்டி நிற்கும். இந்தப் பணத்தை வசூலிக்க நாம் எந்த நடவடிக்கையும் எடுப்பதில்லை. ஆனால் பெட்ரோலுக்கு அளிக்கும் மானியத்தை மட்டுமே பெரிய விஷயமாகப் பேசுகிறோம்.
ஆக, மானியத்தை நீக்குவதை விட்டுவிட்டு, மத்திய அரசு தனது வருவாயை எப்படிப் பெருக்குவது என ஆக்கப்பூர்வமாக யோசித்து நடவடிக்கை எடுப்பது தான் நல்லது.
